We can be heroes, just fo one day.
Heroes – David Bowie
 
In deze tijden van crisis staan helden op. De medewerkers in de zorg, die dag en nacht klaar staan, krijgen deze rol aan aangemeten. Ze worden uitgebreid gefêteerd en dat is terecht. Dat geldt ook voor de andere vitale beroepen, zoals politie, brandweer, ambulance, schoonmakers en iedereen die ik ben vergeten.
 
Hoe vaak hebben we in het verleden gedroomd om een held te zijn? Het kijken naar een film, het lezen van een boek of – in deze tijd van 75 jaar vrijheid herdenken – de verhalen van oorlogshelden, doet menig hart sneller kloppen. Stiekem probeer je je in te beelden hoe het is om een held te zijn. David Bowie zingt in zijn klassieker ‘Heroes’: kon ik maar één dag een held zijn. Wie wil dat niet?
 
Echte helden staan niet vooraan, profileren zich niet als held en willen gewoon zijn wie ze zijn. Helden zijn onzichtbaar, doen dankbaar werk en voegen ongekende waarde toe aan de maatschappij. Deze helden hebben ook familie, vrienden, collega’s, kennissen en bekenden. Ook deze naasten zijn helden: zij vormen het klankbord voor hen, het luisterend oor, het troostende woord in deze moeilijke tijd.
 
Vooral voor de collega’s wil ik een lans breken. Zij maken, net als familie en vrienden, deel uit van je dagelijkse leven. Of het nu leidinggevenden zijn, jouw medewerkers of je directe collega’s. Ook zij staan je bij als het even niet meer gaat, als het even tegenzit of als je gewoon even je verhaal kwijt wilt. Ik heb dat mogen ervaren: een opbeurend woord van je leidinggevende, een presentie met een oprecht ‘dankjewel’ voor je inzet. De oprechte interesse van je collega’s.
 


Iedereen heeft helden nodig, die jou richting geven, die een voorbeeld zijn. Iedereen kan ook een held zijn door elkaar te helpen, door er te zijn, een luisterend oor te bieden. Je hebt daarvoor geen rode cape of een toverstaf nodig. Echte helden zijn zichtbaar onzichtbaar, elke dag! You could be a hero, every day!